…maar gelukkig véél meer goed dan slecht! Na acht jaar en vijf maanden is Peter van de ALLERLAATSTE medicatie verlost, het antivirale middel Valaciclovir. Medicijn-vrij dus! Het maakt de stamceltransplantatie eigenlijk pas écht geslaagd: de medicatie had weliswaar geen ernstige bijwerkingen (overgevoeligheid voor de zon, voornamelijk) maar toch. Nu, 9 jaar na de diagnose, ziet het er naar uit dat de schade die de chemo’s hebben aangericht (grosso modo: een versnelde veroudering van sommige organen) als enige overgebleven is. Applaus voor de hematologie-specialisten!
Toch gaan we er vandaag niet op uit: het SLECHTE nieuws is namelijk, dat er voor de zuidelijke Ardèche en de noordelijke Gard enorme hoeveelheden regen worden voorspeld. En omdat ons huisje relatief laag ligt, en pal naast een beekje dat het water van twee of drie valleien moet afvoeren, blijven we liever even opletten: maken de keldergewelven (met wasmachine, boiler, koelkast en CV-ketel) geen water? Spoelt de auto niet weg? Gaan er geen tuinmeubelen de lucht in bij 100 km/uur zeewind? Zucht!
We wonen nog niet lang genoeg in Barjac om precies te weten wat het weer hier doet – dus óók niet wat we moeten verwachten bij voorspellingen van extreem weer, zoals vandaag: 150 à 250 mm regen en harde wind. We gaan het zien, we hebben vijftien jaar aan de Saône-oever gewoond zonder narigheid dus het zou wel zuur zijn als ons minuscule beekje ons nu zou opbreken.
En voor de komende weken wordt steeds mooier weer voorspeld: de thermometer klimt langzaam naar de twintig graden!
Kortom: een zorgeloze lente in goede gezondheid lijkt in aantocht! Wordt vervolgd….
Het “buitje” (meer dan 150 mm regen!) is intussen overgetrokken en alles staat, met wat sporen van nattigheid, nog overeind. Eind goed al goed!