…. zo heet in Frankrijk de rapportage over de bevindingen van artsen na het onderzoeken van een patiënt. De “Compte Rendu” van het laatste onderzoek van de brughoektumor die twee jaar geleden op een MRI van mijn hersenen verscheen concludeerde: de tumor is een klein beetje gegroeid (de eerdere rapporten spreken elkaar een beetje tegen, 2 OF 3 mm) naar 3,5 mm, en verder zijn er in de hersenen géén abnormale zaken te zien, behalve een hier en daar zichtbare “ballonvorming” in de vaten. Daarvan wordt aangegeven, dat die op termijn – en misschien – kan leiden tot een “Normale Druk Hydrocephalie”, een aandoening die motorische en cognitieve stoornissen veroorzaakt. Maar of dit ook echt gebeurt staat dus nog niet vast.
De Brughoektumor zélf vormt volgens mijn specialist pas een risico als hij groter wordt dan 15 mm (Nederlandse bronnen streken soms zelfs over 50 mm). Bij het huidige tempo van groei laat dat dan dus nog een paar jaar op zich wachten, al kan niet worden gegarandeerd dat die groei niet kan versnellen. Maar vertragen kan ook nog. Dus: het kan nog alle kanten op.
Het enige dat zeker is, is dat een ingreep (b.v. om de tumor te verwijderen) twee GROTE gevolgen heeft: doofheid aan het linker ook (en laat dat nou precies mijn beste oor zijn!) en een ernstig verstoord evenwicht (duizelingen en visuele verstoring). In de meeste landen wordt een ingreep bij zo’n brughoektumor ook uitsluitend overwogen als de tumor direct levensgevaar oplevert, anders zijn de nadelen van de ingreep domweg groter dan de voordelen.
Hoewel je natuurlijk niet zit te wachten op zulk nieuws en je liever ver verwijderd blijft van tumoren, zéker in de hersenen (of zoals in mijn geval: in de hersenschors), lijkt er vooralsnog te leven met de consequenties: de duizelingen blijven nog binnen de perken, en de gehoorschade is gek genoeg in mijn ANDERE oor groter dan in het oor van de tumor. Wat ook goed nieuws is: een brughoektumor is bijna nooit kwaadaardig (en zaait dus niet uit). Dat is voor mij, na een schildkliercarcinoom en een wegens een gezwel deels verwijderde nier, dus goed nieuws.
Conclusie van de specialisten: we gaan over 18 maanden nog een MRI doen om te kijken hoe het “neurinome” (zoals een brughoektumor hier heet) zich heeft ontwikkeld. En tot dan: niets doen en afwachten! We waggelen dus voort….