Het einde van het jaar….

…. breekt weer aan! Die feestdagen, waar geen van ons beiden fan van is (donker, somber, koud en stil) zijn gelukkig weer BIJNA voorbij!

Een jaar waarin we TWEE keer schade aan de auto kregen (een keer door een stommiteit, de tweede keer door een kudde wilde zwijnen), waarin we weer eens naar Parijs moesten voor nieuwe paspoorten, waarin ik tot drie keer toe aan een MRI moest geloven vanwege de brughoektumor naast een hele reeks andere – en kleinere – kwalen, waarin we een groot aantal keren bezoek mochten ontvangen uit Nederland en waarin we ook zélf weer eens naar Nederland zijn gereisd (maar ook naar Italië, naar de Haute Saône en zelfs naar Spanje, Valencia!) en waarin we met en bij oude vrienden in de buurt vaak en gezellig hebben gegeten.

Het één-keer-in-de-maand-rijsttafelen lijkt een traditie te worden: Peter en Cees maken een paar Indische gerechten (als Hagenaars kunnen ze dat héél goed!) en anderen schuiven daarbij aan en dragen bij.

Onze elektrische auto blijkt ons óók over grotere afstanden perfect te kunnen vervoeren, al wordt wel duidelijk dat we hier in Frankrijk behoorlijk voor lopen v.w.b. de laadinfrastructuur: snel-laders overal! Hoe anders was dat onderweg naar Italië en naar Spanje: met samengeknepen billen zoeken naar een geschikte laadpaal! Al is het ook dáár steeds weer gelukt.

Eind van het jaar is helaas onze huisbaas, Paul, véél te jong overleden aan een agressieve hersentumor. Triest. Hij laat een vrouw en twee jonge kinderen achter. Voorlopig blijkt dit geen gevolgen te hebben voor onze huurovereenkomst, dus we blijven vooralsnog in Barjac wonen in “La Costette”.

Met het prachtige werk van Cristina Babiloni (gezien in het museum Fundacion Bancaja in Valencia, klik op de link als het niet zichtbaar is) wensen we al onze vrienden, familieleden en kennissen een gezond, gelukkig en goed 2026 toe!