overleed Erik de Roos (8 augustus 1958 – 13 augustus 1990) met wie ik van 1976 tot 1978 twee jaar heb samengeleefd en – gewerkt. Écht dood ben je pas, als wij je zijn vergeten…
overleed Erik de Roos (8 augustus 1958 – 13 augustus 1990) met wie ik van 1976 tot 1978 twee jaar heb samengeleefd en – gewerkt. Écht dood ben je pas, als wij je zijn vergeten…
Jeetje Hans, wat een herinneringen roept die foto op. Ik herinner me nog de overlijdensadvertentie in de Volkskrant: ” Heel zachtjes ging je weg, op een mooie zomermorgen “
Ik was zelf niet in Amsterdam toen hij stierf… ik was op een proefvaart met een van de hotelschepen waar we toen mee bezig waren. Ik heb me nog nooit zo beroerd gevoeld als toen, herinner ik me. Ja, die kids die zich geen reet aantrekken van Corona hebben nog niet veel meegemaakt. Voor ons, bedreigde oudjes, is dit al het TWEEDE gevaarlijke virus.
Zijn jullie nog gezond en in goeden doen? Of heeft de ergernis over de Belgische politiek je intussen murw gemaakt? Hier gaat alles, met mondkapjes en (Nederlandse) afstanden (want die rare Fransen vinden één meter genoeg, nou, wij niet dus!) zijn gewone gangetje. De eerste drukte na de lock-down hebben we weer achter de rug. Misschien gaan we eind van de maand nog naar Amsterdam, maar niks is zeker en eerst moet ik a.s. maandag nog de uitslag van mijn nierpunctie krijgen (wordt wel een beetje spannend, nu). En we genieten van de bloed-verziekend hete zomer…. nee hoor, er is HELEMAAL geen klimaatverandering! 🙂
Groeten uit Ray!
Inderdaad Hans, en “ons” eerste virus heeft ook de nodige slachtoffers geëist voordat er iets van een behandeling ontwikkeld was. Dat gaat nog wel even duren, vrees ik.
Hier is alles rustig, en niet alleen ivm de hitte. Eigenlijk gewoon een rustige oude dag. (Zo ken je me weer) De Belgische politiek volg ik niet meer: daar weten ze net zomin als hier wat te doen, en dus doen ze maar wat. Het blijven tenslotte politici.
Ik vroeg me al af waar de uitslag van die punctie bleef, maar ging er zo’n beetje van uit dat geen nieuws goed nieuws was. Helaas was er in dit geval echt geen nieuws. Zulke spanning kun je missen als kiespijn.
Marc heeft in september 3 weken vakantie. We willen het liefst naar Frankrijk, maar laten het van de weersomstandigheden afhangen hoe of wat. Als jullie thuis zijn en plek hebben lijkt het ons heel leuk nog ‘n keer langs te komen. Maar misschien zie ik jullie nog eind augustus. Gezellig, en evt. is mijn huis beschikbaar.
Groeten vanonder de eerste welkome onweersbui!